Book of Embraces ~ Eduardo Galeano
Muziek, waarmee ik meestal klassieke muziek bedoel, kan slijten. Een favoriet stuk is al gauw geen lievelingsstuk meer als het te vaak beluisterd werd. Luisteren lukt ook vaak niet meer, omdat wat er komt zo voorspelbaar is geworden.
In zulke gevallen loont het weleens om een heel andere uitvoering te beluisteren van hetzelfde stuk. Accenten liggen dan ineens anders. Iets onbenoembaars dat mode heet, kan ineens meewegen. Maar zelfs het overbekende kan met zo’n kunstgreep opnieuw mooi worden.
Met een aantal lievelingsboeken heb ik dezelfde truc proberen uit te halen. Pessoa’s Boek der rusteloosheid heb ik in een groot aantal versies in de kast staan. En de Duitse uitgave leest ook echt anders dan de Engelse; of beter, éen van de Engelse.
Dus leek het een logische keuze om ook het Boek der omhelzingen in andere talen aan te schaffen. Dat boek van Eduardo Galeano heb ik hier meermaals een favoriet genoemd. Die oneindig rijke verzameling aan verhalen moest ik eens in de zoveel tijd herlezen; daarbij altijd beducht dat het boek daardoor ook gauw eens slijten kon.
Alleen ging de truc ditmaal niet op. Hoewel deze uitgave van The Book of Embraces aanzienlijk fraaier is dan de paperbacks die in het Nederlands zijn uitgebracht — het boek is gebonden, en elk verhaal kreeg zijn eigen bladzijde, de illustraties hebben daardoor meer lucht — lukte het me niet om er in te verdwijnen. Telkens las ik door het Engels heen hoe ik me de Nederlandse tekst herinnerde.
En dan vond ik de Nederlandse vertaling altijd zo veel beter.
RSS feeds