Field of 13 ~ Dick Francis

Dat op boeklog zo veel thrillers van Dick Francis besproken staan, heeft misschien maar éen reden. Zijn boeken geven al meteen een reden om door te willen lezen. Daarbij valt wel op dat de schrijver meestal de tijd neemt om zijn personages te introduceren en het plot uit te zetten. Vaak ben ik al over de helft van zo’n boek voor de vraag rijst of ik eigenlijk wel tijd heb om het helemaal uit te lezen.

Korte en spannende verhalen hebben zo veel ademruimte niet. Per definitie.

Wat jaren terug was een selectie uit deze bundel cadeau in de maand van het spannende boek, of zoiets. In elk geval had ik enkele verhalen al in het Nederlands gelezen, zonder daar een heel positieve indruk aan over te houden.

Dat is niet helemaal terecht. Van een paar verhalen uit dit boek ben ik blij ze te hebben leren kennen. Opvallend genoeg was daar een bij over een a-typische Francis-held: een man die uiteindelijk niet boven zijn beperkingen uitstijgt.

Wel valt het enorm wisselende niveau op van deze bundel, wat misschien komt doordat de delen verspreid over een langere periode zijn geschreven.

Regelmatig geeft Francis verhalen een bijna vroeg 20-eeuws stijlelement mee, door ze nog even een fijne twist aan het eind mee te geven. Sommige daarvan waren werkelijk verrassend. En dan maakt het niet uit dat zijn verhalen toch minder lucht en ruimte hebben dan zijn romans.