Music School ~ John Updike

► door: A.IJ. van den Berg

Updike experimenteerde nogal eens, in wat ik voor het gemak maar de verhalenbundels uit zijn middenperiode noem. Maar in The Music School leverde dit zelfs interessante mislukkingen op, als ik dat boek tenminste vergelijk met Museums and Women, of Problems; die voor een deel al niet meer leesbaar zijn.

Hij is ook zelden humoristischer als in sommige verhalen uit deze bundel.

Tegelijk zijn in dit boek twee verhalen over de Maples verzameld, en eentje over de schrijver Henry Beck. Die daarna ook weer in verzamelbundels zijn opgenomen geheel aan deze personages gewijd. Dus ondanks al het experiment was het voor John Updike blijkbaar niet moeilijk ook zijn vertrouwde toon te vinden.

Mijn favoriete verhaal uit deze bundel is ‘The Christian Roommates’, over een groep studenten op Harvard. Die leren elkaar toevallig kennen omdat ze bij elkaar op kamers zijn ingedeeld.

Het verhaal is nogal atypisch voor Updike, omdat er niet éen moment in verhevigd wordt, maar het een vertelling betreft die over verschillende jaren is uitgesmeerd. Bovendien sluit het zelfs af met hoe het de personages verder verging. In die zin lijkt het meer op de voorstudie van een roman dan een kortverhaal.

Hoofdpersoon in dit verhaal is een saaie student medicijnen, die zit opgescheept met een religieus geïnspireerde kamergenoot. Deze doet aan yoga, en gebruikt daarbij zelfs een spinnewiel ter meditatie. Op een dag spint hij daarmee het lange afgeknipte haar van een meisje tot een draad, die hij dan aan haar terugschenkt.

Maar, hoe gaan wij om met wat zo duidelijk anders als ons is? Het is een vraag die in meerdere verhalen in deze bundel gesteld wordt, en waarvan het antwoord altijd persoonlijk gekleurd zal zijn. Waardoor ik, anders dan bij andere verhalenverzamelingen van Updike, denk dat dit boek over een jaar of tien er misschien weer anders uitziet als nu.