My Father’s Tears ~ John Updike

► door: A.IJ. van den Berg

Updike stierf, begin 2009. En dus is zijn oeuvre afgerond. Daarmee was er nog maar éen verhalenbundel over die ik nog niet gelezen had van hem; de schrijver ik vooral waardeer om zijn verhalen. My Father’s Tears. Een postume uitgave, waarvan meteen al bij Updike’s dood werd aangekondigd dat die er komen zou.

Goed, misschien dat er straks nog een oprispinkje volgt. Dat nog eens een uitgever brood ziet in een bundel met niet eerder verzamelde verhalen. Dan nog blijft dit boek Updike’s laatste; ook al omdat de verhalen uit het eind van zijn leven stammen.

De achterkant van het boek, en de tekstflappen van het stofkaft hebben zelfs rouwranden…

Dus heb ik mijn tijd genomen om dit boek te lezen. Omdat het in meerdere opzichten een laatste saluut was.

De korte verhalen van John Updike vertonen vaak parallellen met zijn eigen leven. Zo is het belangrijkste personage vaak even oud als de auteur op het moment van schrijven. In een aantal verhalen uit deze bundel is zo’n man dus tegen de tachtig; of in elk geval op leeftijd. Een grootvader.

Ook in dit boek zijn er omstandigheden uit Updike’s leven te herkennen. Die jeugd in de depressiejaren. Zijn vader, die leraar was, komt nogal eens terug. Updike’s psoriasis speelt een rol in een verhaal; want er is weer een nieuwe behandelmethode bedacht, met blauw licht.

Daarmee brengen de verhalen veel van wat al bekend was. En toch is al dat bekende altijd weer nieuw. De gebeurtenissen of de feiten uit zo’n verhaal doen er ook zelden alleen toe; Updike’s taal is dat andere element dat zo’n bundel als deze tot een belevenis maakt. Zelfs al is het lang zijn beste verhalenbundel niet.

Op een paar momenten toont het boek toch wel degelijk nog even de magie van zijn meesterwerken. In het een-na-laatste verhaal bijvoorbeeld. ‘Outage’. Dat zelfs een plot heeft, voor de verandering. Ook al heeft dit verhaal wel een treurig gegeven, op de keper beschouwd. Man op leeftijd kan, is dankbaar voor de mogelijkheid, maar hoeft niet meer.

Er zit veel afscheid in het boek. Dit maakt dat ik het nu misschien beter vind dan het was.

John Updike, My Father’s Tears
& Other Stories
292 pagina’s
Hamish Hamilton, 2009

[x]opgenomen in het dossier: