Encounters With the Archdruid ~ John McPhee

► door: A.IJ. van den Berg

Drie tochten maakte John McPhee voor dit boek. Drie tochten, telkens in het gezelschap van David Brower [1912 – 2000]; op dat moment, rond 1970, volgens de achterflap dan, de militantste milieu-activist ter wereld.

Brower zou later in zijn acitiviteiten nog behoorlijk profiteren van de bekendheid die McPhee’s publicaties hem schonken. Maar in Encounters With the Archdruid is hij nog vooral een serieuze man met een petje op, van de Sierra Club, die hij ooit grondvestte. Een man die telkens stevig discussieert met degene waarmee hij en McPhee een tocht lang optrekken.

In het eerste verhaal gaan de mannen de bergen in, in de staat Washington. Waarbij Brower discussieert met Charles Park, die zo graag mineralen en grondstoffen uit de aarde haalt. De mannen ontdekken daarbij onder meer koper.

Het tweede verhaal gaat over de confrontatie met Charles Fraser, een man die graag het Cumberland Island zou ontwikkelen tot vakantiebestemming. In de laatste pagina’s daarover kon McPhee nog net melden dat de bouwplannen zo veel weerstand opriepen dat het eiland tot nationaal park werd gemaakt.

En in het slotverhaal zakken McPhee en Brower in een slap rubberen vlot de Colorado-rivier af, aan boord met Floyd Dominy samen, die zo graag dammen bouwde; overtuigd van het nut van watermanagement voor de mens.

Enfin, dan zal door de permanente aandacht van McPhee voor Brower duidelijk zijn bij wie zijn interesse ligt. Bovendien kan dit boek, enkel al door de natuurbeschrijvingen, als een pamflet gelezen worden voor een verantwoord milieubeheer.

Tegelijk blijkt net zo goed dat niets zo eenduidig of simpel is. Op elk argument van Brower hebben de anderen een weerwoord. En McPhee is dan verder mans genoeg om zijn reportages ook die tegenargumenten ongekleurd op te nemen.

Nu goed, aan het begin van het tweede verhaal, mag Brower, even ongehinderd door tegenspraak, pagina’s college geven.

John McPhee, Encounter With the Archdruid
245 pagina’s
Farrar, Straus and Giroux 1998, oorspronkelijk 1971

[x]opgenomen in het dossier: