Dunne Komrij ~ Gerrit Komrij
Ooit fietste ik Europa in een met mooi gebonden bundel gedichten van Rilke bij me. Op de onbedrukte linkerpagina’s had ik zelf mijn favorieten van andere dichters geschreven. En ’s avonds vertaalde ik aan menige tafel à l’improviste wat ik nu mooie regels vond.
Had ik toen maar deze bloemlezing gekend.
Mijn mooi gebonden boekje schimmelde op den duur dicht van het vocht onderweg, maar de meeste regels erin waren toen ook al versleten. Het lijkt me dat de poëzie van Komrij’s keuze langer houdbaar blijft.
In dit boek staat een verzameling die diende om een mooi aangeklede voorstelling te maken. Ze gaan over het leven, en dus ook over de dood. En bijna elk gedicht illustreert de kracht die het Nederlands in zich bergt.
Die dikke van Komrij kon weleens te veel pagina’s hebben, in vergelijking met deze keuze. Hoe was het ook weer, in de beperking toont zich de meester.
RSS feeds