Daltons op vrije voeten ~ Morris & Goscinny

Iedereen is dom in de albums van Lucky Luke. Behalve dan de hoofdpersoon. En zijn paard wordt in de loop der tijd ook steeds intelligenter.

En de domheid van de andere personages kan gauw te ver gaan — als deze te voorspelbaar wordt.

Mijn minst geliefde vaste personage in de hele stripreeks was altijd Rataplan. De hond. Die in de gevangenis als taak heeft om de Daltons te bewaken. Wat altijd mis gaat, omdat het beest alleen in eten is geïnteresseerd.

Inmiddels denk ik overigens iets milder over de hond. Dat kwam door de simpele ontdekking dat het beest oorspronkelijk Rantanplan heet, in het Frans. Waarmee ineens wel duidelijk werd dat het dier een persiflage is op Rin Tin Tin – de superhond die ooit een groot filmpersonage was in Hollywood.

In De Daltons op vrije voeten speelt Rataplan/Rantanplan voor de verandering overigens eens een heldenrol, als hij beledigd is over de minachting die hem ten deel viel, en Lucky Luke naar de schuilplaats leidt van de ontsnapte Daltons. Dat trekt het verhaal dan weer los.

De Daltons zijn in dit boek eerst op vrije voeten gekomen doordat een nieuwe president bij zijn beëdiging alle gevangen gratie gaf. Maar vervolgens vielen de broers in hun oude misdadige gedrag terug, werden ze zoals gebruikelijk gevangen genomen door Lucky Luke, en ontsnapten ze weer eens tijdens een belegering van hun verblijfplaats door de Apachen.

En met de aanwezigheid van die indianen in de strip had ik ineens wat moeite. Deze spreken voor de gelegenheid een brabbeltaaltje onderling, dat grappig lijkt omdat de schrijver willekeurig wat bekende woorden door hun gebrabbel heen mengt.

Maar waarom zeiden ze ‘Kénédi! kénédi! kénédi!’? In een strip die in 1963 verscheen? Op het moment dat er een doodstraf wordt uitgesproken?

Van Goscinny is bekend dat hij actuele grapjes en andere persiflages vermengde in het verhaal van de strip Asterix — die eerst in een krant verscheen ook. Voor het grootste deel waren dat Franse grapjes over Franse actualiteiten die een buitenstaander niets zeggen zullen. Zonder voetnoten erbij.

Zal hij in Lucky Luke ook zo weleens wat hebben uitgehaald.

Kénédi klinkt als Frans voor Kennedy, zo veel is zeker. Begreep ik daarom een indertijd actuele verwijzing nu eens een keer? Omdat die zo cru is?

[ wordt vervolgd ]

Morris & Goscinny, De Daltons op vrije voeten
46 pagina’s
Uitgeverij Jean Dupuis, N.V.
vertaling van Les Dalton courent toujours, 1964

[x]opgenomen in het dossier: Lucky Luke