Asterix en de Helvetiërs ~ A. Uderzo & R. Goscinny

► door: A.IJ. van den Berg

Ineens bood Asterix orgieën in beeld. Zij het dat die zich beperkten tot geknoei met eten, gezuip, kuise danspartijen, en make-up die lelijk maakt. In Frankrijk was 1968 niet ongemerkt voorbij gegaan, met zijn protesten tegen de verkalkte structuren toen. En zelfs in het beeldverhaal was de bevrijding daarop zichtbaar — zo willen de geleerden het tenminste hebben.

Wat er aardig was aan die orgieën ontging me als kind, bij eerste lezing. Waarom grote mensen het leuk vonden om elkaar te straffen als ze iets onnozels hadden misdaan? Het bleef me een raadsel. En misschien wil ik het antwoord daarop nog steeds niet weten.

Asterix en de Helvetiërs is verder opmerkelijk omdat er ineens een Romein aanzit aan het banket in het Gallische dorpje, op het einde van elk verhaal. Terwijl dat toch een belastinginspecteur is ook nog.

In het album werd deze ‘quaestor’ naar Condatum gestuurd om te controleren waarom dat district Rome zo weinig inkomsten oplevert. Waarop de verantwoordelijke gouverneur hem vergiftigt. En uiteindelijk alleen Panoramix hem genezen kan — zij het dat deze daar per se edelweiss voor nodig heeft, die Asterix en Obelix in Zwitserland moeten gaan plukken.

Vielen de te verwachten grappen over stereotypen als de jodelende Zwitsers daar bij hernieuwde kennismaking nog niet eens allemaal tegen. Al komt de koekoeksklok toch echt uit het Zwarte Woud.

Dit album doordrong me er alleen van dat ik dus altijd al heb geweten dat artsen tot voor kort voornamelijk bezig waren hun patiënten dood te maken — pas door de ontdekking van hygiëne, en sterilisatie, plus door ontstekingsremmers en geneesmiddelen als antibiotica veranderde er iets ten goede. Het is een pijnlijke grap in Asterix en de Helvetiërs dat doktoren niet te vertrouwen zijn; omdat ze zo zeer op hun eigen wijsheid vertrouwen. En grap zo pijnlijk vooral om dat die historisch zo waar is.

[ is vervolgd ]

A. Uderzo & R. Goscinny, Asterix en de Helvetiërs
48 pagina’s
Amsterdam boek, 1973
vertaling van Astérix chez les Helvètes, 1970

[x]opgenomen in het dossier:

nauw gerelateerd op boeklog:


© Boeklog 2005-2019. Alle rechten voorbehouden

een reactie

Thomas  op 14 oktober 2014 @ 08:13:21

Dat de Galliërs nu eens vriendelijk zijn voor een (eerlijke) Romein is niet alleen een welkome afwisseling, maar staat ook ten dienste van ’t Zwitserse thema. Geneesheer Panoramix betracht de neutraliteit van ’t Rode Kruis.