Calamity Jane ~ Morris & Goscinny

Zeker twee keer eerder al kwam Calamity Jane voor in de Lucky Luke-verhalen tot een heel album aan haar werd gewijd. En alle drie de keren ziet ze er anders uit.

Innerlijk consistent is de reeks dan ook niet te noemen. Zo is Lucky Luke in alle boeken even oud. Terwijl een verhaal in elk decennium kan spelen tussen pakweg 1830 en 1910 — als er tenminste een historisch gegeven als basis gebruikt werd voor het verhaal.

Doorgaans werd dan ook vermeden om jaartallen te noemen.

Bovendien mocht de werkelijke geschiedenis een leuk verhaal vooral niet in de weg staan.

Dus leende Goscinny voor dit verhaal weliswaar de naam van een ooit roemruchte vrouw, maar wordt haar leven verder niet gebruikt. Het zal de schrijver alleen niet slecht zijn uitgekomen ook eens een vrouw als hoofdpersoon in een boek te kunnen opvoeren.

De belangrijkste verhaallijn in Calamity Jane stelt alleen niet zo veel voor. Lucky Luke moet onderzoeken hoe de Apachen plots aan geweren komen. Toevallig redt Calamity Jane [Rampspoed Jans] dan zijn leven, als hij net een bad neemt in een rivier, en daar ineens overvallen wordt.

Zij rijdt met hem mee naar een stadje waarvan Luke vermoedt dat er verdachte zaken gebeuren. En daar blijkt de belangrijkste lokale kroeg het centrum te zijn van illegale activiteiten.

Alleen verwerft Calamity Jane deze kroeg direct door er een weddenschap te winnen — waarna de voormalige uitbater van het etablissement het lokale vrouwenkransje van de stad tegen haar opzet; in de hoop dat hun acties tot een publieke boycott zullen leiden — en Jane zo dwingen gauw het café weer te sluiten.

Aardigste grap van het boek is dat er dan een leraar etiquette moet komen om Calamity Jane — die mannelijker is in gedrag dan alle mannen — met een stoomcursus tot een welgemanierde vrouw op te voeden; die de vrouwenkring uit de stad met alle egards kan ontvangen. In deze steeds wanhopiger wordende leraar herkent de oplettende lezer dan weer David Niven.

Mijn idee was altijd dat de beste Lucky Luke-albums van Goscinny in het tijdschrift Pilote verschenen zijn; waarin wat meer kon dan daarvoor in het kinderlijker weekblad Spirou/Robbedoes. En Calamity Jane was nog net een productie voor Spirou. Toch vond ik het opvallend aardig. Hoewel het boek eigenlijk uit een mix bestaat van twee op zichzelf nog niet eens half gelukte verhalen — dat van die wapensmokkel, en dat van de vrouw die allereerst zichzelf was.

[ wordt vervolgd ]

Morris & Goscinny, Calamity Jane
46 pagina’s
Uitgeverij Jean Dupuis, N.V.
vertaling van Calamity Jane, 1967

[x]opgenomen in het dossier: Lucky Luke