Postkoets ~ Morris & Goscinny

Eind jaren zestig haalde René Goscinny de strip Lucky Luke naar zijn eigen blad toe. Pilote. Waarvan hij dan hoofdredacteur is. Dat lijkt een kleine voetnoot in de geschiedenis van deze strip, maar de switch had toch gevolgen.

Zo werden de avonturen die na de overstap uitkwamen niet langer uitgebracht door Dupuis. In Nederland heeft een albums als De postkoets in de loop der jaren zo al zes verschillende uitgevers gehad: Amsterdam Boek, Concentra Media, Dargaud Benelux, Geïllustreerde Pers, Le Lombard, en Lucky comics.

En mij als jongetje verwarde het nogal dat na de overstap de nummering van de albums opnieuw bij éen begon.

Zo had ik album 4, wat overzicht beloofde; want dit betekende dat er maar drie albums eerder waren verschenen; daar was nog wel aan te komen. Had een andere uitgever al 31 stripboeken uitgebracht met dezelfde held. En hoe moest ik die dan zien?

Opvallend is ook dat met De postkoets de Lucky Luke-exegese lijkt te beginnen. Over een boek als dit bestaat veel meer informatie dan over eerdere albums. Zo wordt telkens verwezen naar parallellen tussen de gevaarlijke reis in De postkoets en die in de klassieke film Stagecoach — de eerste western met geluid. Ook zou de vloekende koetsier uit het boek in uiterlijk gebaseerd zijn op een bekend acteur uit westerns.

Mij interesseert dat niet het meeste. Mij viel vooral op dat een op zich voorspelbaar verhaal, over een gevaarlijke reis met een kostbare lading, toch een onverwachte plotwending had op het eind. Dus dat dit boek het niet alleen van de grappen hoefde te hebben.

De beste albums van Lucky Luke ontstonden dan ook pas nadat Goscinny onder het juk uit was van de Spirou/Robbedoes-redactie.

[ wordt vervolgd ]

Morris & Goscinny, De postkoets
46 pagina’s
Uitgeverij Dargaud
vertaling van La diligence, 1968

[x]opgenomen in het dossier: Lucky Luke