Erfenis van Rataplan ~ Morris & Goscinny

De gouden tijd van de strip Lucky Luke was de periode dat René Goscinny de scenario’s schreef. En binnen deze periode is er nog een afzonderlijke fase waarin de kwaliteit gemiddeld hoger lag dan normaal. Dat was toen Lucky Luke in het tijdschrift Pilote verscheen; waarvan Goscinny hoofdredacteur was; en zijn handelingsvrijheid groter dan ooit zal zijn geweest.

De erfenis van Rataplan was alleen wel het laatste stripverhaal dat een voorpublicatie kreeg in Pilote. Het tijdschrift veranderde in 1974 van een weekblad in een maandblad — waarmee er meer nadruk zal zijn gegaan naar afgeronde verhalen, in plaats van langer lopende series.

Van alle ontdekkingen die ik de afgelopen tijd deed over Lucky Luke is wel de opvallendste dat de kwaliteit, voor mij, zo nauw samenhing met het medium waarin de strip het eerst verscheen. Hierna kwam er eigenlijk ook maar éen album uit dat ik nog de moeite waard vind. Het Lucky Luke-zomerprojectje op boeklog duurt daarom nog éen week, en wordt over veertien dagen afgerond met een samenvattingsboeklogje.

De erfenis van Rataplan pakte weer eens uit als een pas-op-de-plaats boek. Vanzelfsprekend spelen de gebroeders Dalton weer een hoofdrol. Natuurlijk moeten deze eerst uit de gevangenis ontsnappen voor ze actief aan het verhaal kunnen meedoen — Averell maakte daartoe een revolver van zeep. En dat lukte hem zo goed omdat hij een voorbeeld had.

Plot van het boek draait om het bizarre gegeven dat een oud-gevangene zijn hele kapitaal heeft nagelaten aan de gevangenishond Rantanplan. Deze is daarmee plotsklaps het rijkste dier van het Westen geworden.

Puntje is nog wel dat als Rantanplan sterft, de erfenis zal vervallen aan Joe Dalton. Want in eerlijke mensen heeft de opsteller van het testament geen enkel vertrouwen meer.

Extra verhaallijn in het boek is de aanwezigheid van Chinezen in Amerika — meestal naar dat land gekomen om aan de spoorwegen te werken. En opnieuw lukte het Morris & Goscinny toch niet om echt leuke grappen te ontwikkelen op basis van de mogelijke cultuurschok.

Maar de grap dat de domste en grilligste hond denkbaar ineens een personage van belang wordt, is aardig genoeg om bijna een heel boek te kunnen dragen.

[ wordt vervolgd ]

Morris & Goscinny, De erfenis van Rataplan
46 pagina’s
Uitgeverij Dargaud
vertaling van L’héritage de Rantanplan, 1974

[x]opgenomen in het dossier: Lucky Luke