Asterix: Het pretpakket ~ R. Goscinny en A. Uderzo
De stripreeks Asterix was er al vroeg in mijn leven, om niet te zeggen dat die er altijd is geweest. De oudste albums heb ik dan ook vele malen herlezen.
Mede daardoor was al wat er na de dood van scenarist René Goscinny in 1977 uitkwam minder. Niet alleen omdat de grappen beroerder waren, en de avonturen een stuk minder intrigeerden. Die latere albums nodigden simpelweg niet uit om ze vaker te lezen.
Een merkwaardig boek uit de reeks is daarom Het pretpakket. Weliswaar verscheen dit in 2003, maar al het materiaal daarin dateerde nog uit de jaren zestig. Toen de scenarist zijn beste periode had, en de tekenaar zijn auteur nog vooral ten dienste was.
Bovendien onttrekken de veertien korte verhalen uit deze verzameling zich aan de sjablonen die zelfs de vroege lange verhalen al behoorlijk tekenden.
Ondertussen kende ik de meeste van de opgenomen strips wel. Die waren al eens opgenomen in een gratis boekje bij een stripblad, of stonden dan weer in een schoolagenda afgedrukt.
Nieuw was wel onder meer een verhaal dat zich in de tegenwoordige tijd afspeelt. Als de tekenaar en scenarist naar Bretagne trekken, en daar een nazaat van Obelix treffen; die zij dan naar Parijs begeleiden, om hem te introduceren op de redactie van het stripblad Pilote.
Ook aardig was een verhaal waarin Uderzo voor éen keer de tekenstijlen van beroemde collega’s kopieert. Dit, omdat de makers zo veel suggesties kregen om de strip aan te passen, dat ze daar toch eens gehoor aan wilden geven. De Asterix in flowerpowerstijl vond ik grafisch boeiend. En Asterix op de manier van Peanuts eveneens.
De korte verhalen deden alleen vooral verlangen naar een langer avontuur, met adem, en diepte. En dat zal nooit meer geschreven worden.
René Goscinny en Albert Uderzo, Asterix: Het pretpakket
14 korte verhalen
54 pagina’s
Les Éditions Albert René, 2003
RSS feeds