Zingende draad ~ Morris & Goscinny

► door: A.IJ. van den Berg

De eerste roman die zich afspeelt in cyberspace dateert uit de negentiende eeuw, zo leerde ik van de week. Dat boek gaat over twee Amerikaanse telegrafisten, die verliefd worden op elkaar; en de infrastructuur die er lag gebruikten om meer persoonlijke mededelingen uit te wisselen.

Mensen die Whatsapp en dergelijke netwerken als het nieuwste van het nieuwste zien, hebben er dus helemaal niets van begrepen.

Telegrafisten schijnen ook allemaal een eigen manier van seinen te hebben. Even persoonlijk als een handschrift is. Daar kan ook best iets aantrekkelijks aan zitten.

En ik geloof liever die negentiende-eeuwse cyberroman te hebben gelezen dan dit album van Lucky Luke. De zingende draad. Dat is het laatste Lucky Luke-verhaal dat René Goscinny schreef, voor hij bezweek aan een hartfalen; tijdens een inspanningstest in het ziekenhuis. Want dit boek brengt een herhaling van zetten uit eerdere strips; daar was helemaal niets curieus aan.

Het geviel in dier dagen toen Abraham Lincoln president was dat een deel van Amerika nog niet was aangesloten op de telegraaf. Dus organiseerde Western Union een wedstrijd om zo snel mogelijk lijnen aan te leggen. Daar deden twee ploegen aan mee. De ploeg van Lucky Luke. En het andere werkteam, dat vals speelde en sabotage pleegde — vanzelfsprekend omdat Lucky Luke daar geen deel vanuit maakte, en de winnaar een rijke beloning wachtte.

De zingende draad is daarmee weer eens een klassiek reisverhaal, met voorspelbare ontberingen. Zoals er meerdere reisverhalen voorkomen in de serie.

Bovendien bestond in de reeks het album De spoorweg door de prairie al, dat uitgaat van eenzelfde gegeven. Lucky Luke helpt daarin ook een ploeg mannen die infrastructuur aanleggen, terwijl anderen er belang bij hebben om hun werk te saboteren.

Door een stom toeval was De spoorweg door de prairie dan wel weer het eerste album waarvoor Morris & Goscinny samenwerkten — al is de bijdrage van de scenarist in 1955-1956 nog anoniem.

Uniek aan De zingende draad is dus dat het boek een zwanezang brengt, en dat de samenwerking tussen tekenaar en schrijver met bijna hetzelfde verhaal eindigde als deze begon.

Da Capo, zou de juiste muziekterm nu zijn.

[ volgende week: de filmedities en een eerste afronding ]

Morris & Goscinny, De zingende draad
46 pagina’s
Uitgeverij Dargaud
vertaling van Le Fil qui chante, 1977

[x]opgenomen in het dossier:

nauw gerelateerd op boeklog:


© Boeklog 2005-2019. Alle rechten voorbehouden